Hallo Fen
Ik begin voortaan maar met je naam te noemen . Ik kreeg van een lezer de opmerking dat hij niet wist wat nu door wie is geschreven. Vandaar.
Het lijkt me een goed idee om die intrigerende tekening van jou een update te geven, of misschien moet je hem opnieuw maken. Het is een mooi onderwerp.
Over die autosloop. Ik wil er nog geen gewoonte van maken om oud werk opnieuw te maken, hoewel het soms wel nuttig kan zijn om even stil te staan bij wat geweest is, moeten we toch vooral vooruit.
Ik barst nog van de nieuwe ideeën en wil het daar vooral over hebben. Maar vooruit dan maar, nog even over die sloperij dicht bij ons huis. Ik kwam er regelmatig voor onderdelen om mijn Renaultje rijdende te houden. Het was een kleine verzameling sloopauto's achter een garage. "Kijk maar even in de tuin ", zeiden ze dan. Heel gemoedelijk. Soms nam ik Lotte er mee naar toe en dan ging ze er bloempjes plukken.
Als je zo'n verzameling ouwe auto's een beetje met rust laat begint vanzelf de natuur de overhand te nemen. Er groeien eerst brandnetels en grassen en later berkeboompjes, soms dwars door het dak van een al half in de grond gezakt weggerot wrak. Heel poëtisch allemaal. Nou dat heb ik ook met dat schilderij van die sloop uit zesentachtig gedaan.
Later nam ik Jasper mee en als we dan weer thuis kwamen had hij de zakken van z'n overalletje vol met schroeven, moeren, lampjes en veertjes.
Het schilderij had ik overigens al eerder geschilderd. Gelijk toen we er kwamen wonen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten